Jean-Paul Gaultier: “Donibane Lohizune nire parte da, nire kulturaren parte”

Jean-Paul Gaultier, Gran Hotel de San Juan de Luz-en.
Jean-Paul Gaultier, Gran Hotel de San Juan de Luz-en.

Más sobre:

Jean Paulekin topaketa Gran Hotel de San Juan de Luz -en egin da, oroitzapen handiak ekartzen dizkion herrian, bereziki bere haurtzaroaz, familiarekin Euskal Herriko udak gozatzen zituenekoa. Jostun handia, zinemarako eta dantzarako lurrin eta aldagelen sortzailea, Frantziako modaren enfant horrant-ak bere ibilbidea eta gure lurrarekin duen lotura errepasatzen du elkarrizketa bakar honetan. Sarah-Jane Di Bonaren elkarrizketa.

Donibane Lohizune.
Donibane Lohizune.

Nola ezagutu zenuen Euskal Herria? Nire aitona gaskoia zen. Lot-et-Garonne Euskal Kostaldera eraman gintuen familia bidaia baten abiapuntua izan zen. Cap Bretonetik igaro ginen, Hossegorretik, eta Saint-Jean-de-Luzera iristea gozamena izan zen... Eta gero, batzuetan, amonari Akizeko apaiz batengana laguntzen nion. Herrialde eder hau ezagutzeko aukera eman zidaten.

Zergatik mugitu zinen hara? Beti nahi izan dut etxe bat hego-mendebaldean, ozeanotik hurbil. Baina sekula ez nuen imajinatuko Paris ez beste inon bizitzea. Saint-Jean-de-Luzera itzuli nintzenean, maitemindu egin nintzen haurtzaroko oroitzapenak berpiztean. Hiri zuri hura ikusi nuen berriro, bere odol koloreko leihatila-etxeekin, Suzko Zezena, eta aldatu gabeko badia hura... Erritmo frenetikoan bizitzeari utzi nionean, han kokatzeko erabakia hartu nuen. Hiri hau nire eta nire kulturaren parte da.

Zer eragiten dizu eskualde honek? Ongizatearen sentsazioa da inspiratzen nauena. Iluntze hauetatik elikatzen naiz, zeru urdinetik, koloreen kontrastetik, elkarbizitzatik... Tradizioekiko atxikimendu hau gustatzen zait, inspirazioa energia honetatik dator.

web-JEAN-PAUL-GAwUTIER-SAIN

Zerk eraman zizun modaren mundura sartzea? Ni seme bakarra nintzen eta irudimen handia nuen. Eskolan nahiko bakarrik nengoen, ez nintzen borrokalaria, ez nuen futbolean jokatzen eta apur bat baztertuta nengoen. Garai hartan, amonak telebista ikusten uzten zidan, eta asko gustatzen zitzaidan.

Baina errebelazioa izan nuen Folies Bergère-ren ikuskizunaren laburpen bat ikusi nuenean. Emakume hauek eskaileretan behera, sare-galtzerdi eta lumekin. Unibertso bitxi eta ezberdin bat aurkitzen ari nintzen. Eskolan, aurreko egunean pantailan ikusi nuen Folies Bergèreko dantzari hau marrazten hasi nintzen.

Egun batean irakaslea nire ondotik pasatu zen eta nire zirriborroak ikusi zituen. Haserre bizian jarri zen, altxatzeko eskatu zidan eta marrazkia blusan sartu zidan, ikasgeletan bueltaka, umiliatzeko. Nire harridurarako, kontrakoa gertatu zen. Niri iseka egiten zidaten mutil guztiak marrazkiak egiteko eskatzen hasi zitzaizkidan. Jarrera aldatu zuten.

Lagunak egin nituen eta horrek konturatu ninduen marrazten onartzen nindutela. Gero Falbalas aurkitu nuen, Jacques Beckerena. Beraz, bide honetatik jarraitu nuen, eta moda nire lana bihurtu zen.

305

Fronte guztietan egiten duzu lan: jostun handia, lurrinen sortzailea, zinemarako eta dantzarako jantziak, etab. Nola aukeratzen dituzu proiektuak? Modu naturalean ateratzen zaizkidalako zortea dut. Hasi nintzenean, nire herabetasunak asko lagundu zidan. Nire lana erakusteko beldur nintzen, eta zirriborroak bidali nituen. 18 urte bete nituenean, Pierre Cardinek kontratatu ninduen, esperientzia zirraragarria izan zen.

Handik aurrera, aukerak iritsi zitzaizkidan. Pedro Almodovar, Peter Greenaway, Besson, Jean-Pierre Jeunet eta Marc Carok beren filmetako jantzietan beraiekin kolaboratzeko eskatu zidaten. Madonnak eskatu zidan aldagela egiteko bere biretarako. Miresten nituen artistekin lan egitea magikoa izan zen. Gustuko ditudan proiektuak onartzen ditut, hala nola Ciné-Mode erakusketa prestatzea, gaur egun Espainian zehar (Madril, Bartzelona, Zaragoza, Burgos, Las Palmas eta Sevilla) ibiltaria dena.

Zeintzuk dira zure ibilbidean eragin handiena izan duten pertsonak? Aldizkari asko irakurri nituen eta moda editoreek asko inspiratu ninduten. Londres ere askatasun guztien hiria zen. Ingelesak jantzi bitxienak janzten ausartu ziren. Emakumeek harrotasunez harrotzen zituzten kurbak, miretsi egiten nuen haien ausardia.

Gero artista askoren eragina izan nuen, bereziki David Bowie, Mick Jagger eta Polnareffena. Boy George eklektizismo musikalagatik. Eta Punk mugimendua, noski. 76an bilduma ez hain konformistak erakutsi zituen bakarra izan nintzen. Gaur egun, Lil Nas X bere homosexualitatea onartzeko beldurrik ez duen artista da, adibidez, eta bere unibertso artistikoa atsegin dut.

Ez galdu:

La Marinako balkoiak

Berdea, urdina, gorria… Hondarribiko koloreak

Urdinak, berdeak, gorriak… Hondarribiko balkoiak dira Gipuzkoako herri arrantzale honetako beste elementu erakargarrienetako batzuk, eta itsasoari lotutako hirigune historikoa eta gastronomia nabarmentzen dira.

Seguir leyendo icono

Harpidetu zaitez gure Newsletterrera

Kalitate turistikoko edukirik onena dugu, zure posta elektronikora bidaliko dizugu hamabost egunetik behin.

Te va a encantar