Goiko: “Bola 300 kilometro ordutik gora jaurtitzean sortzen zaizun adrenalina ikaragarria da”

Zesta-punta edo Jai Alai da, zalantzarik gabe, ikusgarritasun handieneko euskal kiroletako bat. Eta Inaki Osa Goikoetxea, Goiko, 11 aldiz munduko txapelduna izan da bakarkako modalitatean, eta duela gutxi abiadura errekor berria ezarri du 313 km/h-ko abiaduran, Dani Pedrosak bere KTM MotoGP mailan lortu duen bera.




Zumaian (Gipuzkoa) jaioa, frontoian bere tamaina handiagatik nabarmentzen da (1,93 cm neurtzen du eta ia 100 kg pisatzen ditu), bere indar, abiadura eta, batez ere, bere talentu handiagatik. Duela gutxi, Jai Alairen abiadura errekorra ezarri du 313 km/h-ko abiaduran, Dani Pedrosak bere KTM MotoGPn lortzen duen abiaduraren antzekoa.
Goikok txikitatik aipatzen zituen moduak euskal kirol tradizionaletako batean jokatzen: zesta-puntan. 1996an Milanen debuta egin ondoren, hurrengo urtean Estatu Batuetara joan zen, non 35 urte bete zituen arte egon zen, Newporten, Floridan eta Miamin jokatzen. Amerikar kontinentetik igaro zenean, bere teknika hobetzeko balio izan zion, bere kondaira modalitatearen historiako puntista ereinotzenetariko bat bezala eratzen amaitzeko.
Gogoratzen duzu Jai Alai jokatu zenuenean?
Zortzi edo bederatzi urte nituela hasi nintzen jokatzen, nire bi anaia zaharrenek jokatzen zutelako. Etxean saski bat zegoen, eta harekin sukaldean jolasten hasi nintzen teniseko pilota batekin. Eta gero nire anaiek animatu ninduten frontoian jokatzera, eta horrela hasi nintzen.

Noiz izan zen umeen jolasa izateari utzi zenionean?
Frontoia agerian utzi nuen, pixkanaka gero eta gehiago jokatzen hasi nintzen, Italian 16 urte nituela debutatu nuen arte. Eta handik gutxira Estatu Batuetara joateko eskaintza bat sortu zitzaidan, 17 urte bete berri nituelarik. Eta han egon nintzen 19 urtez, duela gutxira arte, Espainiara itzuli naizela.
Non jokatu duzu?
Estatu Batuetan Newporteko (Rhode Island) frontoi batean, Orlandoko beste batean eta Miamiko (Florida) azken 13 urteetan jokatu nuen.
Alde handia sumatu duzu Jai Alai hemen bizitzeko moduarekin?
Duela urte batzuk Estatu Batuetan ikusmin handia zegoen eta frontoiak gainezka zeuden. Gainera, bertan ezberdin jokatzen da, kiniela formatuarekin, bakoitza zazpi puntuko bost joko laburretan datzana, eta hemen Euskal Herrian 30 puntuko partida luzeak edo bi eta 15 artekoak jokatzen dira. Arauak berdinak dira, baina jokoaren mekanika desberdina da. Mexikon ere oso zaletasun ona dago, azkenaldian Estatu Batuetan baino askoz ere gehiago.
Kirolaren zer alderdi nabarmenduko zenituzke?
Jokoa oso azkarra da, abiadura handia du eta jokatzeko orduan sortzen zaizun adrenalina ikaragarria da. Pilota 300 km/h baino gehiagora pasatzen da.
Erabiltzen duzun saskia berezia da eta marka hau hausteko sortu zen bereziki. Nolakoa da?
Nik beti erabili izan dut egurrezko saski bat eta gaztainondozko zumea. Baina Iñigo Calzacortak diseinatu duena karbono-zuntzezkoa eta aluminiozkoa da.

Saski honekin, partida oso bat joka dezakezu?
Nik uste dut partida bat jokatu ahal izango litzatekeela berarekin, doikuntza batzuk eginez, noski. Izan ere, etorkizun hurbilean, horietako batekin jolastu nahi nuke. Saski honekin entrenamendu saio batzuk osatu nahi ditut, alde handiak baitaude. Egokitu bezain laster, berarekin jolastu nahi nuke.
Iraultza batean parte hartzen ari zara kirol oso tradizional batean. Nolakoa izan da zigilua?
Hasieran erresistentzia asko egon ziren. Antolatzaileek ez ziguten uzten babesleekin jokatzen. Eta, egia esan, azken lau urteetan aldaketa handia gertatu da, babesleen koloreekin praktikatu daitekeelako. Garrantzitsua da, marka handiek kirola inplikatzea eta haztea ahalbidetzen duelako.
Harpidetu zaitez gure Newsletterrera
Kalitate turistikoko edukirik onena dugu, zure posta elektronikora bidaliko dizugu hamabost egunetik behin.