Litekeena da elkarrizketa hau argitaratzen denean Garazi Sánchez (Algorta, 1992) El Salvadorren surfean aritzea, bere helburu nagusia lortzeko lehian, Tokioko Olinpiar Jokoetan parte hartzeko. 7 urte zituela, anaiak utzitako ohol batekin hasi zen surfean, Lagako hondartzan, Bizkaian. Gaur egun, enpresagintza ikasteaz, marka ezberdinen irudi izateaz eta dokumentalak ekoizteaz gain, naturaren zale amorratua da, eta hunkitzen jarraitzen du hainbeste neska eta ama olatuen gainean bere grina handia praktikatzen ikusten dituenean.
Zer sentsazio dituzu sailkatze txapelketari begira?
Sentsazioak onak dira, baina herrialde bakoitzeko hiru pertsona sailkatzen dira eta hori ez da erraza. Baina bai oso motibagarria. Aurreko urteetako emaitzekin, aurten sailkatuta egongo zen. Nire helburua ondo prestatu eta emaitzarik onena lortzea da, dena txapelketa bakar batean erabakitzen den arren. Nire esku dagoena ahalik eta ondoen prestatuta egotea da.
Urte konplexu honetan, nola prestatzen zara Olinpiada baterako?
Fase batzuetan arlo teknikoa gehiago prestatzen duzu, baina txapelketa bat hurbiltzen den heinean, estrategia eta erabakiak gehiago lantzen dituzu. Estresa gainditzen laguntzen dizuten erabakiak, balantzaren bigarren marka bat. Helburua erabaki hori lasaitasunetik hartzea da, eta ez beldurretik. Garrantzitsua da, halaber, normala dena ez ahaztea, duela urte batzuetatik ondo egiten ari zarena. Olatu on eta txar baten artean aukeratu, adibidez.
Nola eraman duzu txapelketetan parte hartu ezin izateak eta normaltasunez bidaiatu ezin izateak?
Egoeraren ezohikoaren barruan, une politak ere izan ditut. Adibidez, hemen berriz surfean ibiltzea, etxetik gertu, eta urte askoan bisitatu gabeko bazterrak berriro aurkitzea. Sinestezina izan da.
Euskadira surfean egitera iritsi berri den batentzat, zer gomendatuko zenioke?
Zorte handia dugula uste dut, hemen maila guztietarako olatuak ditugulako. Uretara errespetuz sartu behar da, eta aholkuak eman behar zaizkie hondartza horietan urteak daramatzatenei eta mareak ondo ezagutzen dituztenei. Eroso sentitzen lagunduko dizute. Gainera, garai hartako olatuak politak izaten hasi ziren, eta egunik luzeenak eta eguzkitsuenak.
Nire ustez, gure kostaldeko gauzarik politena itsaslabarrak dira, mendi berdeak uretatik ikustea eta asko babestu den naturaz gozatzea, zoritxarrez, leku askotan gertatzen ez dena.

Zure lanagatik etengabe bidaiatzen duzu. Zer ekarri dizute bidaiek?
Duela hiru urte istripu bat izan zenuen surfean ari zirenean. Denborak ematen duen ikuspegiarekin, zer geratu da hartatik?
Istripua bizi-lezio ona izan zen. Uste baino indartsuagoa naiz. Medikuak zalantzan zeuden uneetan nigan sinesten lagundu zidan. Bizitza horrela ikusteko indarra eman dit. Lesioak kirolari hobea eta pertsona hobea egin nauela uste dut. Diziplinatuagoa da, eta kirolarekin harreman osasuntsuagoa izaten ere lagundu dit.
Nola gogoratzen duzu surfean hasi zinenean?
Ni oso urduria nintzen txikitan, eta gurasoek kezka hori garatzen utzi zidaten surf eginez. Anaiekin egiten nuen, garai hartan ez zegoen neskentzako materialik, baina, utzi zidaten taula batekin, olatuak hartzen hasi nintzen Lagako hondartzan. Bakea eta lasaitasuna bilatzen lagundu zidan. Orain neska eta ama asko daude surfean eta hori izugarri gustatzen zait. Surfa mutilen kontua delako sentimendua badago ere, norabide onean aurrera egiten dela uste dut.
Olatuak hartzeaz gain, zer egiten duzu uretatik irteten zarenean?
Enpresa ikasketak eta olinpiadengatik pixka bat aparkatu badut ere, urtebete geratzen zait karrera amaitzeko. Ikasteak oinak lurrean edukitzeko aukera ematen dit, baina bidaiengatik urrutitik egiten dut. Oso urduri nagoenez, lesio bat sendatu bitartean dokumental bat ere egin dut. Oro har, egiten dudanarekin zaletu behar dut, eta prozesuez gozatu, ez bakarrik helburua lortzean.

Harpidetu zaitez gure Newsletterrera
Kalitate turistikoko edukirik onena dugu, zure posta elektronikora bidaliko dizugu hamabost egunetik behin.